Termoterapia, hipoterapia, seroterapia… przykładów jest naprawdę wiele. W poszczególnych przypadkach umiejętnie dostosowana terapeutyka jest w stanie w odczuwalnym stopniu załagodzić symptomy dolegliwości albo nawet zatrzymać jej postęp. Zdarza się, że profesjonalna terapeutyka jest konieczna dla codziennej egzystencji – tak jest chociażby w przypadku niewydolności oddechowej, która zazwyczaj wymaga tlenoterapii.
Parę słów o tlenoterapii
Terapia tlenem jest zalecana przede wszystkim takim chorym, które muszą na co dzień borykać się z niewydolnością płucną. Przyczyn choroby może być naprawdę sporo; od astmy oskrzelowej aż po zwłóknienie torbielowate; Jak najbardziej słuszne podstawy do rozpoczęcia terapii mają też osoby, które chorują na POChP, idiopatyczne włóknienie płuc czy BPD. Terapia tlenem dokonywana bywa z pomocą nowoczesnego narzędzia, a dokładnie koncentratora tlenu. Głównym celem leczenia będzie wzrost ilości tlenu w płucach. Sprzęt pompuje tlen do systemu oddechowego użytkownika; w kolejnym kroku tlen przedostaje się również do jego krwi. Hemoglobina w prawidłowym zagęszczeniem tlenu zapobiega kwasicy, mianowicie jednej z wielu możliwych efektów niedotlenienia.
Koncentrator tlenu: jak działa?
Początkową procedurą, jaką wykona podłączony koncentrator tlenu, jest zawsze zdobycie (a tak naprawdę: wchłonięcie) powietrza z najbliższego otoczenia. Następny etap to jego sprężanie; następnie powietrze jest przepuszczane przez drobne filtry, a tlen zostaje odseparowany od azotu. Użytkownik otrzymuje jedynie tlen – a korzysta przy tym ze własnej maseczki albo kaniuli nosowej. Musimy być świadomi, że skupienie tlenu będzie bez wątpienia dość wysokie – szacuje się, że waha się pomiędzy 91 a 95%.
